วันอาทิตย์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

เสียดาย อายุยังน้อย อนาคตน่าจะไปอีกได้ไกล น่าจะสร้างสรรค์สิ่งดีๆให้กับสังคมอีกได้มาก

โลก Social media ทำให้คนเราเป็นเพื่อนกันได้ง่าย ขอเพียงเรามีใจถึงกัน ไม่รู้จักกันก็เป็นเพื่อนกันได้ อย่างเช่นผมได้มีโอกาสรู้จักเพื่อนทาง Face Book  ท่านเป็นอาจารย์สอนวิชาบัญชี จบดร. เก่งมากๆ จบจากสถาบันเดียวกันด้วย มศว.ประสานมิตร  เป็นเด็กตจว. ไขว่คว้า ทุ่ม เท มุ่งมั่นจนเป็นดร. และยังเป็นอาจารย์ที่ลูกศิษย์รักเนื่องจากเป็นอาจารย์ที่เข้าใจวัยรุ่นได้ดี 

ได้มีโอกาสปรึกษาให้ท่านได้มาสอนบัญชีภาษีเพื่อให้เป็นความรู้แก่ลูกค้าที่ที่สนใจเรื่องบัญชี ภาษี เพื่อให้ทุกคนมีโอกาสวางแผนเพราะเรื่องบัญชี ภาษี การเงิน เป็นเรื่องที่สำคัญมากสำหรับกลุ่มคนที่มีรายได้จากการประกอบกิจการ หรือแม้แต่กระทั่งมนุษย์เงินเดือนเอง ก็ต้องเข้าใจเรื่องภาษี
ท่านอาจารย์คนนี้ได้ให้คำปรึกษาดีเยี่ยม รวมถึงพอเรานำเสนอ Concept ที่เราอยากจะทำให้กลุ่มลูกค้าประกันชีวิตเรา  ท่านยินดีมาสอนโดยไม่คิดตังค์ก็ได้ เพราะท่านเป็นอาจารย์ อยากให้ทุกคนเข้าใจเรื่องบัญชีภาษีอย่างง่ายๆ เพื่อให้นำไปปฏิบัติได้ถูกต้องไม่ผิดหลักการทางบัญชีและกฎหมายภาษีอากร ท่านอาจารย์เจ๋งมาก 

แต่คุยกันได้สักพักก็ยังไม่มีโอกาสได้นัดเจอกันเนื่องจากต่างคนต่างมีภารกิจมากมาย แต่ก็ยังติดตามข่าวคราวของอาจารย์ท่านนี้โดยตลอดมีรับปริญญาที่ศศินทร์ที่จุฬาฯ ด้วย อาจารย์เก่งและมุ่งมั่นในการพัฒนาวิชาชีพจริงๆ 

จนมาช่วงสงกรานต์ก็เห็นท่านอาจารย์ท่านี้เช็คอินที่สนามบินเพื่อกลับบ้านตจว.  กลับไปถึงบ้านที่ตจว. ก็มีโพสต์ข้อความว่าไม่สบาย และมีนอนโรงพยาบาลด้วย  เราก็ไม่ได้เอะใจอะไรใดๆ ทั้งสิ้น 

จนเมื่อวันก่อนมีโอกาสอ่านข้อความซึ่งเป็น Tag ข้อความว่ามาเก็บห้องทำความสะอาดห้องที่คอนโดและบอกว่ารักอาจารย์นะ  เราก็ยังแอบชมในใจว่าห้องอาจารย์ท่านเป็นระเบียบเรียบร้อยมาก เอกสารตำราวิชาการ ชุดครุยหลายสถาบันเก็บไว้เป็นอย่างดี เอกสารวิชาการก็เยอะมากในรูป

อยู่ดีเปิด FB ของตัวเองอีกทีในTime line  ก็มีTag อาจารย์อีกแต่คนที่ Tag ท่าน คือน้องชายท่านบอกว่า "กลับมาถึงบ้านแล้วนะพี่ชาย" แต่เป็นภาพโลงศพ  

ตกใจมากเกิดอะไรขึ้น รีบเข้าไปดู Time line FB ขออาจารย์ท่านนั้น สิ่งที่รู้และเห็นคือหลายคนมากเข้ามาแสดงความรู้สึกที่มีต่อท่าน  มากมายจริงๆ ทั้งลูกศิษย์ เพื่อนร่วมงาน  เพื่อนสมัยเรียน ถล่มทลายมาก มีคนรักอาจารย์ท่านนั้นเยอะจริงๆ  เข้าไปดูยิ่งอ่านข้อความยิ่งเห็นว่าท่านเป็นคนดีจริงๆ 

แต่ใครจะรู้ว่าคนเรามีเพียงบัตรประชาชนบอกวันเกิด ไม่ได้บอกวันตาย ไม่มีความแน่นอนในเรื่องนี้แต่สิ่งดีๆ ที่อาจารย์ท่านนี้ได้ทำไว้เป็นความสวยงามที่ใครหลายคนจะจดจำไปอีกนานแสนนาน ซึ่งและประทับใจในตัวท่านน้ำตาอาบแก้มถึงแม้เราไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวแต่เราก็รับรู้ว่าท่านเป็นคนดี สร้างสรรค์และทำสิ่งดีๆ ให้กับสังคมมากมาย 

ขอไว้อาลัยให้กับท่านอาจารย์คมสันต์ อินตา  ให้เดินทางสู่ภพภูมิใหม่ที่ดี ที่เจริญขึ้นความดีที่ท่านได้ทำจะนำพาท่านไปสู่สิ่งที่ดีแน่นอน  เป็นกำลังใจให้ครอบครัวและผู้ที่เป็นที่รักของอาจารย์

ชีวิตนี้จะว่าสั้นก็สั้น เพราะมีหลายอย่างที่เราต้องทำมีภาระหน้าที่ให้รับผิดชอบเพื่อดิ้นรนให้ชีวิตได้เดินต่อไปอย่างสวยงามบนโลกใบนี้ แต่ความตายไม่มีใครรู้จะมาเมื่อไหร่แต่ทำไมคนเรามักไม่ได้ใส่ใจหรือสนใจที่อยากจะรับรู้ ฝากทิ้งท้ายไว้ว่าเพราะไม่รู้จะมีพรุ่งนี้หรือเปล่า  อย่างน้อยวันนี้เราได้ทำดี ทำเต็มที่ มีเมตตากับทุกความรู้สึก ชื่นชมยินดีกับทุกความสำเร็จ ให้อภัยกับความอิจฉา ปล่อยวางจากความโกรธแค้น มีสติพร้อมรับกับทุกปัญหา เราเกิดมาเพื่อรักและเมตตากัน ไม่ใช่เพื่อเกลียดหรือเพื่อแย่งชิง สัจธรรมของชีวิตจะมีค่า หากทุกวันเราทำตัวเองให้มีความสุขด้วยทาน ศีล สมาธิ เมตา ปัญญา จะนำพาให้เราทุกคนเจริญรุ่งเรืองสืบไป...

ขอบคุณที่มีโอกาสได้เจอกับคนดีๆ เช่นคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ เราสัญญาว่าจะมีความรักและเมตตาให้กันเสมอ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น